2309190314avantgarde

χέι σεμνάστικ πάρε λίγη αβανγκάρντ ρε
προσωπικά πράγματα, κοίτα πώς γίνεται η τέχνη σήμερα.

Πες μου πού κάνω λάθος

Βαρέθηκα το πάθος

Σούπερ κατατόνικ θραύσμα σκάλωσε πάνω στο άσμα και το κάνει κουλ το κάνει σικ το κάνει λεβεντόσογο

Κολλάει στην ανθρώπινη κατάσταση γουστάρει κι επανάσταση τι λέξεις φορτισμένες πολλαπλά καταραμένες 

Δείτε το ακουσμένες

Αφήστε το να σας συνεπάρει

Δεν είναι βιβλίο δεν είναι αμπάρι

Πάρτε το χαμπάρι

Πως ο κόσμος κι αν τρέχει η σφαίρα αντέχει

Γη και σκατά τι στατικότητα μετά

Πάτα γερά μη φύγεις στη στροφή

Έχει ο θάνατος δίδυμη αδερφή

Ξανά ξεκίνα τα με δανεικά κι αγύριστα

Κάνε τη βόλτα σου κόψε τη ρότα σου γύρνα ξανά στο τίποτα έλα πάλι μετά πίσω τρεέχα σα μυρμήγκι τυφλό

Κάνε πού και πού κανα σταυρό

Μετά σήκω πλύσου ντύσου βάλε τις κρέμες σου άντε έξω και κοίτα ανθρώπους που περνάνε τα φανάρια γεμάτοι ψώνια μιλάνε και λένε πράγματα για τον καιρό για άλλους έχουν προβλήματα εμπνεύσεις και αισθήματα

Πέρνα το φανάρι άντε στο μαγαζί κάνε ότι κοιτάς τα χρώματα ποιότητες κάνε το τζων λοκ όπως διακρίνεις αποχρώσεις και υφές του κόκκινου σε κομπιασμένες ζακέτες πάρε κάτι που κάνει μία λίρα και φύγε ξανά πέρνα το φανάρι κοίτα τον εαυτό σου στο τζάμι κάνε μια σκέψη για τα μαλλιά σου πώς θάπρεπε να είναι μετά πέρνα με προσοχή κάνε το τεστ δεν έπεσα πάνω σε κάνα αμάξι περνάω λες και είμαι νορμάλ ανέβα μετά τις σκάλες μπες μέσα άσε τις τσάντες στην κουζίνα κουνήσου προς το μπάνιο πλύνε τα χέρια σου κοίτα την κορυφη του κεφαλιού σου στον καθρέφτη άκου την κάτω πόρτα να κλείνει φύγανε οι γείτονες άντε με τα μέσα και άρχισε πάλι ξεκίνα πάλι ξεκίνα

Αν το κενό είναι γεμάτο αν τα αστέρια πιάνουνε πάτο αν η γη γυρίζει αν ο θεός τραβήχτηκε πριν σκάσει αν έχει καμιά σημασία αν ξέρεις ή δεν ξέρεις και μετά χτυπάει το τηλέφωνο ποιος είναι κάνε τσάι μίλα για τα περασμένα για τα τωρινά μουδιασμένα φοβισμένα απελπισμένα χαρούμενα απελπισμένα χαρούμενα κάνε πλάκες θυμήσου δέκα συναισθήματα το λεπτό την ώρα που τα λες και μερικά δεν λες σκέφτεσαι ακόμα και για τη σιωπή σκέφτεσαι τα ξαναεσκεμμένα προσπαθώντας να δεις τι από όλα είναι καινούριο νομίζεις ότι ξέρεις τη φόρμα του καινούριου αλλά κολλάει το μυαλό σου σε δύο προγραμματικές λέξεις νιούτον γαλιλαίος νομίζεις ότι εκεί έχει πάρα πολύ καιρό να κάτσει ο χρόνος και σκέφτεσαι το μετά και τρελαίνεσαι είναι πολύ μεγάλο το μετά είναι όλα μαζί μετά κάνεις λογικές σκέψεις για τη μία μέρα τη φορά τα παιδικά βήματα που πρέπει να κάνουμε και μετά οι ξανασκέψεις για τον εγωισμό για την αυτοκαταστροφή τα υπερεγωτικά αμαρτήματα εκεί που κολλάς και μετά ξαναβρίσκεσαι στο κομπιούτερ και τα γράφεις στο παρόν αυτή τη στιγμή τα γράφεις και τι είναι όλα αυτά

Τι είναι το κενό τι σημασία έχει αν είναι γεμάτο ή όχι , το κενό είναι γεμάτο και ο θεός υπάρχει, και μετά από αυτά συνεχίζεις σε παρόν ακούγονται οι ήχοι του σπιτιού πάντα πιο δυνατοί από όσο περιμέναμε αλλά τώρα πια κανονικοί έτσι είναι κι εμείς τους κάνουμε τα πατώματα που ανακλαρίζονται τα παράθυρα που τινάζονται στον ύπνο τους καμιά φορά και η πόρτα από κάτω να σου θυμίζει τη μέρα που περνάει και πάλι στο παρόν είναι σκοτάδι μπορούμε να κοιτάξουμε ακόμα και την ώρα μπορούμε να σκεφτούμε πάλι τα αυτοκαταστροφικά μπορούμε να κατουρήσουμε να πιούμε τσάι

ΑΑαΑαααααργκ