Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014

τεχνη

Χοντρέεεεε έχω τρελή ιδέα για περφόρμανς

Έλα ρε μπομπ τι φάση;

Λοιπόν άκου. Θα κλείσουμε τη γκαλερί φαλαινοκαρχαρία για το παραπάνω σουκού, και θα μοιράσουμε φυλλάδια. Σούπερ εγγυημένη κονσέψουαλ τέχνη για ακουσμένα μυαλά.

Ωω ψήθηκα μπομπ. Για λέγε.

Φαντάσου σκηνικό. Όλα μαύρα. Αρχίζει να παίζει υπόκωφη ήλεκτρο και οι θαμώνες κοιτάζονται αλλά δε θα βλέπουν την τύφλα τους.

Αντί για ήλεκτρο να σαμπλάρω εγώ τις κλανιές μου που έχω άποψη;

Εεεεεννοείται μπάτρικ!! Πλάκα κάνεις; το θέμα είναι να χέσουμε το σύστημα στα μούτρα. Βάλε ντιλέι πάρε και ένα λούπερ και κάνε υπερθέαμα με κλανιές.

Τέλεια.

Λοιπόν όσο εσύ σαμπλάρεις κλανιές εγώ αρχίζω να βγαίνω αργά και τελετουργικά από μέσα και φωτίζομαι μόνο εγώ κανένας άλλος. Α καλά άμα θες σου στήνουμε κ εσένα ένα τραπεζάκι με τα δικά σου εκεί τα καλώδια τι θα θες όσο κλάνεις να σε βλέπουμε.

Χέστηκα μπομπ εγώ το κάνω για την τέχνη δε με νοιάζει να φαίνομαι.

Καλά ρε παιδί μου δε θα κολλήσουμε εκεί. Ό,τι θες. Λοιπόν αρχίζω εγώ να μπαίνω στην αίθουσα που είναι εντελώς άδεια και έχει ΜΟΝΟ μία μπρίζα μες στη μέση.

Τι μπρίζα;

Και μπαλαντέζα μου κάνει, μακρύ πολύμπριζο γουατέβερ. Λοιπόν απλά στη μέση της σκηνής θέλω ρε παιδί μου να έχει μία μπρίζα.

Ωραία.

Οπότε σέρνομαι αργά και τελετουργικά μέχρι τη μέση. Εννοείται δε φοράω τίποτα έτσι; εννοείται αυτό. Α μπορώ να κάνω ψεύτικα τατού στα μούτρα μου και γενικά να βαφτώ, τώρα θα το δούμε αυτό δε θέλω πάντως να παραπέμπει πουθενά. Το πολύ σε τελετουργίες του αμαζονίου αλλά κι αυτό δε με νοιάζει.

Ω ρε μπομπ πάλι ευκαιρία να τα πετάξεις έξω θες.

Ναι ρε μπάντρικ είναι για την τέχνη ρε στόκε. Άκου τη συνέχεια. Λοιπόν με το που φτάνω στη μέση φωτίζομαι και κάθομαι περίπου ένα τέταρτο χωρίς να κάνω τίποτα.

Μαλακία μπομπ.

Τι μαλακία ρε έχεις δει σύγχρονη περφόρμανς; ΠΡΕΠΕΙ να βαρεθούνε αυτοί που είναι αποκάτω για να ψαρώσουν.

Μη φύγουνε ρε μπομπ.

Καλά οσο κάθομαι εσυ θα συνεχίσεις να κλάνεις ρε μαλάκα. Είναι πολυπαραγοντική πολυπρισματική τέχνη, βαραει το θεατή και στο αυτί και στο μάτι. Οπότε κάτι θα γίνεται δε θα είναι τελείως κενή η φάση.

Ωραία έστω. Μετά;

Μετά το τέταρτο έρχεσαι εσύ και μου φέρνεις ένα λάπτοπ ολοκαίνουριο μακ στο κουτί του με εγγύηση τρία χρόνια από την άππλ.

Ντοιοιοιοιν.

Ναι λοιπόν μου φέρνεις το μακ σε φάση ντιλίβερι, δε λες τίποτα έτσι; όλα αυτά γίνονται με τεράστια σοβαρότητα και τελετουργικό ρυθμό, μου το φέρνεις μου το δίνεις και πας να συνεχίσεις τις κλανιές αλλά πιο χαμηλά αυτή τη φορά.


Να κάνω υπόκωφες;

Ναι αυτή είναι η στιγμή που μπορεί η περφόρμανς να επενδύσει στην όσφρηση. Δες το σα δραματικο μέρος της φάσης.

Οκέι.

Οπότε εγώ ανοίγω το κουτί, βγάζω το λαπτοπ, το βάζω στη μπρίζα και το ανοίγω. Όλα αυτά αργά και τελετουργικά. Με τη μία συνδέεται η φάση μου εκεί στη μέση της σκηνής με προτζέξιον και ξαφνικά οι θεατές βλέπουνε σε μεγέθυνση στο ταβάνι ό,τι κάνω εγώ στο λάπτοπ. 

Ωωω καλή φάση.

Ναι. Οπότε εγώ παίρνω το χρόνο μου, τώρα πια μπορείς να κλάνεις όπως θέλεις, και αρχίζω εγκαθιστώ γουίντοους, κάνω τη συνδρομή ονλάιν στην άππλ, ενεργοποιώ την εγγύηση, βάζω το σνόου λέοπαρντ, δοκιμάζω άι τιουνς, τα πάντα.

Ναι.

Και μαλάκα εκεί που τρέχει ρολόι το μακ, ξαφνικά με πιάνει κάτι λέει και παλαβώνω.
Και αρχίζω να μιλάω.

Οοοοοοκέι. Τι λες;

Ότι μούρθει, αυτό δεν έχει σημασία. Το θέμα είναι ότι κάποια στιγμή γυρνάω σε σένα και σου ζητάω νερό.

Ναι;

Θα έχεις εκεί ένα ποτήρι νερό. Μου το δίνεις. Και τώρα άκου μαλάκα. 
Άκου άκου μαλάκα άκου.

Ακούω ρε μαλάκα.

Λοιπόν παίρνω το νερό, προχωράω αργά και τελετουργικά, κάθομαι στη μέση της σκηνής. Τα φώτα σβήνουν μία και ξανανάβουν τους δείχνουν όλους, μετά σβήνουν και πάλι φαίνομαι μόνο εγώ. Α και στο ταβάνι η οθόνη του μακ. Και.
Παίρνω αργά και τελετουργικά το ποτήρι το νερό ΚΑΙ ΤΟ ΑΔΕΙΑΖΩ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΛΑΠΤΟΠ.

....

....


Αυτό.

Τι μαλακία είναι αυτη ρε μπομπ.

ΜΑΛΑΚΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΩ ΕΝΑ ΟΛΟΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΛΑΠΤΟΠ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΔΕΚΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΘΕΑΤΕΣ.

Σιγά μην είναι δέκα χιλιάδες ρε μαλάκα.

Καλά και δέκα να είναι μου κάνει. Μαλάκα το διανοείσαι;;;;;; καταστρέφω ένα ολοκαίνουριο μακμπουκ ρίχνοντας ένα ποτήρι νερό ενώ είναι ανοιχτό και εγκαθιστά αρχεία μαλάκα. Απίστευτο;

Όχι ρε μαλάκα είναι τελειωμένη βλακεία αυτό το περφόρμανς.

Γιατί ρε μαλάκα το λες αυτό; πρέπει να σοκάρουμε με την τέχνη ρε μαλάκα δεν υπάρχει άλλη λυση η κοινωνία πάει σκατά ρε φιλε.

Οόχι ρε μπομπ όχι δεν είναι αυτή η λύση ρε. Η τέχνη αντί να σοκάρει καλά θα κάνει να βάλει λίγο παραπάνω ομορφιά σε αυτό το σκατόκοσμο που υποτίθεται είναι και ο καλύτερος δυνατός κατά λάιμπνιτς.

Ωπα μαλακα!! Διαβαζεις κρυφα ρε πουσταρίγκο;;

Ναι ρε ψωλιάρη έχεις κάνα πρόβλημα; βαρέθηκα ναμαι πάντα ο μπρούτος. 

Και πού κολλάει ο Λάιμπνιτς ρε μαλάκα; καταρχήν εγώ πιστεύω τον αντόρνο που λέει ότι οι καλλιτέχνες πρέπει να προβάλλουν την ιδιοσυγκρασία τους και να συστρατεύονται με το αρνητικό αν θέλουν να κάνουν όντως τέχνη.

Ναι καλά γουατέβερ. Λοιπόν άκου δε στέκει το περφόρμανς, άμα θες κάνουμε ένα σκέτο με κλανιές. Εντωμεταξύ αν εσύ θες να ασχοληθείς αυτή τη στιγμή με τέχνη άντε πιάσε κάνα καβαλέτο και ζωγράφισε τίποτα ρε μαλάκα, είναι ανάγκη να ρίξεις νερό στο λαπτοπ;

θέλω να σοκάρω ρε πάτρικ.

Τράβα να ζωγραφίσεις τίποτα ρε.

Άντε γαμήσου ρε μαλάκα. Καλά θα το σκεφτώ.

σορρυ ρεεε μααν δεν ηθελα να σε ριξω χθες ρε
ταπεινοπτικ 2014





Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

2309190314avantgarde




χέι σεμνάστικ πάρε λίγη αβανγκάρντ ρε
προσωπικά πράγματα, κοίτα πώς γίνεται η τέχνη σήμερα.


Πες μου πού κάνω λάθος

Βαρέθηκα το πάθος

Σούπερ κατατόνικ θραύσμα σκάλωσε πάνω στο άσμα και το κάνει κουλ το κάνει σικ το κάνει λεβεντόσογο

Κολλάει στην ανθρώπινη κατάσταση γουστάρει κι επανάσταση τι λέξεις φορτισμένες πολλαπλά καταραμένες 
Δείτε το ακουσμένες
Αφήστε το να σας συνεπάρει
Δεν είναι βιβλίο δεν είναι αμπάρι
Πάρτε το χαμπάρι
Πως ο κόσμος κι αν τρέχει η σφαίρα αντέχει
Γη και σκατά τι στατικότητα μετά
Πάτα γερά μη φύγεις στη στροφή
Έχει ο θάνατος δίδυμη αδερφή

Ξανά ξεκίνα τα με δανεικά κι αγύριστα
Κάνε τη βόλτα σου κόψε τη ρότα σου γύρνα ξανά στο τίποτα έλα πάλι μετά πίσω τρεέχα σα μυρμήγκι τυφλό
Κάνε πού και πού κανα σταυρό
Μετά σήκω πλύσου ντύσου βάλε τις κρέμες σου άντε έξω και κοίτα ανθρώπους που περνάνε τα φανάρια γεμάτοι ψώνια μιλάνε και λένε πράγματα για τον καιρό για άλλους έχουν προβλήματα εμπνεύσεις και αισθήματα
Πέρνα το φανάρι άντε στο μαγαζί κάνε ότι κοιτάς τα χρώματα ποιότητες κάνε το τζων λοκ όπως διακρίνεις αποχρώσεις και υφές του κόκκινου σε κομπιασμένες ζακέτες πάρε κάτι που κάνει μία λίρα και φύγε ξανά πέρνα το φανάρι κοίτα τον εαυτό σου στο τζάμι κάνε μια σκέψη για τα μαλλιά σου πώς θάπρεπε να είναι μετά πέρνα με προσοχή κάνε το τεστ δεν έπεσα πάνω σε κάνα αμάξι περνάω λες και είμαι νορμάλ ανέβα μετά τις σκάλες μπες μέσα άσε τις τσάντες στην κουζίνα κουνήσου προς το μπάνιο πλύνε τα χέρια σου κοίτα την κορυφη του κεφαλιού σου στον καθρέφτη άκου την κάτω πόρτα να κλείνει φύγανε οι γείτονες άντε με τα μέσα και άρχισε πάλι ξεκίνα πάλι ξεκίνα

Αν το κενό είναι γεμάτο αν τα αστέρια πιάνουνε πάτο αν η γη γυρίζει αν ο θεός τραβήχτηκε πριν σκάσει αν έχει καμιά σημασία αν ξέρεις ή δεν ξέρεις και μετά χτυπάει το τηλέφωνο ποιος είναι κάνε τσάι μίλα για τα περασμένα για τα τωρινά μουδιασμένα φοβισμένα απελπισμένα χαρούμενα απελπισμένα χαρούμενα κάνε πλάκες θυμήσου δέκα συναισθήματα το λεπτό την ώρα που τα λες και μερικά δεν λες σκέφτεσαι ακόμα και για τη σιωπή σκέφτεσαι τα ξαναεσκεμμένα προσπαθώντας να δεις τι από όλα είναι καινούριο νομίζεις ότι ξέρεις τη φόρμα του καινούριου αλλά κολλάει το μυαλό σου σε δύο προγραμματικές λέξεις νιούτον γαλιλαίος νομίζεις ότι εκεί έχει πάρα πολύ καιρό να κάτσει ο χρόνος και σκέφτεσαι το μετά και τρελαίνεσαι είναι πολύ μεγάλο το μετά είναι όλα μαζί μετά κάνεις λογικές σκέψεις για τη μία μέρα τη φορά τα παιδικά βήματα που πρέπει να κάνουμε και μετά οι ξανασκέψεις για τον εγωισμό για την αυτοκαταστροφή τα υπερεγωτικά αμαρτήματα εκεί που κολλάς και μετά ξαναβρίσκεσαι στο κομπιούτερ και τα γράφεις στο παρόν αυτή τη στιγμή τα γράφεις και τι είναι όλα αυτά

Τι είναι το κενό τι σημασία έχει αν είναι γεμάτο ή όχι , το κενό είναι γεμάτο και ο θεός υπάρχει, και μετά από αυτά συνεχίζεις σε παρόν ακούγονται οι ήχοι του σπιτιού πάντα πιο δυνατοί από όσο περιμέναμε αλλά τώρα πια κανονικοί έτσι είναι κι εμείς τους κάνουμε τα πατώματα που ανακλαρίζονται τα παράθυρα που τινάζονται στον ύπνο τους καμιά φορά και η πόρτα από κάτω να σου θυμίζει τη μέρα που περνάει και πάλι στο παρόν είναι σκοτάδι μπορούμε να κοιτάξουμε ακόμα και την ώρα μπορούμε να σκεφτούμε πάλι τα αυτοκαταστροφικά μπορούμε να κατουρήσουμε να πιούμε τσάι


ΑΑαΑαααααργκ